Αθήνα (Κέντρο) | Πειραιάς (Λιμάνι)

Αθήνα (Κέντρο)

Το Σύνταγμα και η Ομόνοια είναι οι κύριες κεντρικές πλατείες της πόλης που συνδέονται με την οδό Σταδίου και την οδό Πανεπιστημίου, κατά μήκος των οποίων μερικά από τα πιο όμορφα νεοκλασικά κτίρια της πόλης έχουν ανεγερθεί. Δεσπόζει το κτίριο της Βουλής των Ελλήνων στην πλατεία Συντάγματος και ακριβώς μπροστά του το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, που φρουρείται από τους Εύζωνες με παραδοσιακή φορεσιά. Από αυτή την πλατεία ξεκινά ο πανέμορφος Εθνικός Κήπος (40 στρέμματα), νότια του οποίου βρίσκεται το εντυπωσιακό Ζάππειο Μέγαρο (1874-1888). Από εκεί μπορείτε να συνεχίσετε προς το Προεδρικό Μέγαρο (1897) και από εκεί στο Παναθηναϊκό Στάδιο (Καλλιμάρμαρο), όπου έγιναν οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες της σύγχρονης ιστορίας (1896). Από εκεί, διασχίζοντας τη γειτονιά Μετς, ο δρόμος οδηγεί στο Α ‘Νεκροταφείο, το παλαιότερο στην Αθήνα, το οποίο ουσιαστικά αποτελεί μια εξωτερική έκθεση γλυπτών με έναν πλούτο υπέροχων μνημειωδών επιτύμβιων στηλών από μερικούς από τους σημαντικότερους γλύπτες του 19ου και του 20ου αιώνα.

Πειραιάς

Το λιμάνι του Πειραιά, ως το μεγαλύτερο ελληνικό λιμάνι, είναι ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια της Ευρώπης και του κόσμου, που βρίσκεται στη λεκάνη της Μεσογείου. Το λιμάνι του Πειραιά υπηρετεί ως το λιμάνι της Αθήνας από την αρχαιότητα. Σύμφωνα με τον κατάλογο Lloyd ανάμεσα σε πάνω από 100 λιμάνια εμπορευματοκιβωτίων το 2015 το λιμάνι του Πειραιά κατετάγη 8ο στην Ευρώπη και 3ο στη Μεσόγειο Θάλασσα. Μέχρι την 3η χιλιετία π.Χ., ο Πειραιάς ήταν ένα βραχώδες νησί το οποίο συνδεόταν με την ηπειρωτική χώρα με μια χαμηλή υψομετρικά έκταση γης που πλημμύριζε με θαλασσινό νερό το μεγαλύτερο μέρος του έτους. Ήταν τότε που η περιοχή ήταν όλο και πιο φραγμένη, σταματώντας τις πλημμύρες και συνδέοντας έτσι οριστικά τον Πειραιά με την Αττική και διαμορφώνοντας τα λιμάνια της, το κύριο λιμάνι του Κανθάρου και τα δύο μικρότερα της Ζέας και της Μουνιχίας. Το 493 π.Χ., ο Θεμιστοκλής ξεκίνησε τις οχυρώσεις του Πειραιά και αργότερα συμβούλευσε τους Αθηναίους να εκμεταλλευτούν τη φυσική στρατηγική δυνατότητα των λιμανιών τους.